Hoe leer ik mijn emoties voelen?
- Ella van der Naalt

- 14 minuten geleden
- 3 minuten om te lezen
Van begrijpen naar werkelijk ervaren
Veel mensen vinden het lastig om emoties Ć©cht te voelen. Ze weten niet goed hoe dat te doen; āIk weet wel wat ik voel, maar ik kom er niet bij.ā
Dit is niet vreemd of zeldzaam, het komt zelfs heel vaak voor: we zijn juist heel goed geworden in voelen vermijden.
Emoties voelen is geen trucje. Het is geen kwestie van āeven stilstaanā of āerdoorheen ademenā.
Het is een relatie die je opnieuw leert aangaan: met je lichaam, je tempo en je veiligheid.
In dit artikel neem ik je mee in wat emoties voelen werkelijk van je vraagt, en hoe je daar stap voor stap ruimte voor kunt maken.

Waarom emoties voelen vaak zo moeilijk is
Als mensen leren we al jong dat sommige emoties ongewenst zijn. Boosheid wordt bestempeld met lastig, verdriet is soms te zwaar. Angst maakt het ongemakkelijk... En dus ontwikkelen we strategieƫn om te functioneren:
we gaan analyseren
we relativeren
we worden sterk, vrolijk of rationeel
we voelen overĀ emoties, maar niet inĀ emoties... etc.
Dat is geen zwakte, want dat is intelligent overleven.
Maar wat ooit hielp, kan later voelen als een blokkade. Alsof je wƩƩt dat er iets leeft, maar het niet kunt aanraken.
Emoties wonen in het lichaam (niet in je hoofd)
Een emotie is geen gedachte: ook al lijkt het soms wel zo. Een emotie is een lichamelijke ervaring:
een druk op je borst
een knoop in je buik
warmte, trilling, zwaarte
een impuls om te bewegen, te huilen, weg te gaan
Als je probeert emoties te voelen via denken (āwat voel ik nu?ā), blijf je letterlijk hangen in woorden.
DeĀ ingang ligt lager. Trager. Stiller...
Emoties voelen begint met luisteren naar sensaties, niet met verklaren. Vraag jezelf af: ben je bezig met verklaren - of ben je bezig met voelen in je lijf?
Jij weet vaak zelf het antwoord.

Veiligheid gaat vóór voelen
Een belangrijke waarheid die vaak vergeten wordt is dat je lichaam zich pas Ʃcht opent zich alleen als het zich veilig genoeg voelt.
Als je ooit geleerd hebt dat emoties leiden tot:
afwijzing
conflict
overweldiging
alleen zijn
dan is het logisch dat je systeem ze tegenhoudt.
Je hoeft jezelf dus niet te forcerenĀ om te voelen. Je mag eerst bouwen aan innerlijke veiligheid.
Dat betekent in de praktijk:
vertragen
mildheid
kiezen wanneer je wƩl en niet wilt voelen
Een zachte oefening: tip van Ella
Er zijn simpele manieren om te oefenen met het voelen van je emoties. Zo kun je meditatie cursussen volgen, een coach in de hand nemen óf zelf thuis aan de slag gaan. Voor dit laatste geef ik je graag een oefening mee.
Dit is geen oefening om āiets te bereikenā, maar om te leren luisteren.
Ga zitten of liggen op een manier die comfortabel is.
Breng je aandacht naar je adem, zonder die te sturen.
Vraag jezelf niet: āWat voel ik?ā, maar: āWat neem ik waar in mijn lichaam?ā
Merk ƩƩn plek op waar iets voelbaar is. Dat kan ook heel subtiel zijn. Als je het fijn vind, kun je je hand erop leggen.
Blijf daar even bij, zonder het te willen veranderen.
Als er niets is: ook goed.
Aanwezigheid Ćs al contact.
Het gaat om het stellen van de vraag, het opzoeken van de sensatie.
En misschien het meest belangrijk: als je die emotie gevonden hebt, probeer er dan geen oordeel of verhaal aan vast te hangen.

Emoties komen in golven, niet in verklaringen
Veel mensen denken dat emoties helder moeten zijn: ik ben boos, ik ben verdrietig.
Maar vaak zijn ze vaag, gemengd, woordeloos.
Emotionele veerkracht betekent niet dat je alles begrijpt, maar het betekent juist dat je kunt blijven bij wat zich aandient, ook als het onduidelijk is.
Je hoeft het niet alleen te doen
Voor veel mensen is emoties voelen in contact makkelijker dan alleen. Dat is logisch, want een veilige groep, een begeleid ritueel of een gedeelde stilte kan helpen om je lichaam toestemming te geven.
Dit is de kracht van community. Niet omdat iemand anders het voor je doet, maar omdat je zenuwstelsel ontspant in verbinding. En omdat je voelt: we doen dit samen, en het mag er zijn. We kunnen elkaar opvangen.
Emoties voelen is geen eindpunt.
Het is een proces van herinneren.
Je hoeft niet verder te gaan dan vandaag klopt.
Elke kleine waarneming is al een vorm van contact.
Zachtheid is geen omweg.
Het Ćs de weg.
Dankjewel voor het lezen! - Vond je dit inspirerend en heeft iets geresoneerd voor jou? Ik vind het altijd heel erg gaaf om van jullie te horen. Je kunt mij benaderen via info@ellagaia.nl of door mij een berichtje te sturen op social media @ella.gaia
Liefs, Ella


